اسید بوریک

بر از عناصر ضروری برای ادامه حیات موجودات زنده می‌باشد. این عنصر در رشد طولی ریشه، متابولیسم اسیدهای نوکلئیک و هیدروکربورها، ساخت دیواره سلولی، متابولیسم فنل‌ها و اکسین‌ها، جوانه‌زنی و رشد لوله گرده و افزایش تحمل گیاه در برابر بیماری‌ها و سرما نقش اساسی دارد. بر در بسیاری از فرایندهای میانی و زیستی بدن از جمله توسعه استخوانها وبهبود فعالیتهای مغز نقش دارد.                                      

بر از عناصر کم مصرفی است که کمبود آن می تواند خسارات جبران ناپذیری را وارد کند. چرا که رشد و تقسیمات مریستی، گلدهی و تلقیح، تشکیل و رشد میوه ها به شدت تحت تاثیر وضعیت بر در گیاه می باشند. کمبود این عنصر عمدتاً در اراضی شنی و خاکهای آبیاری شده با آبهای شیرین با بر کم شایع است. اسید بوریک با فرمول H3BO3 و با 17 درصد بر تولید و در بسته بندیهای 25 کیلوگرمی عرضه می شود.                          

این کود را می توان به روش های مختلف (مصرف خاکی قبل از کاشت، آب آبیاری و محلول پاشی) مصرف نمود. .محلول پاشی پنج در هزارآن همراه پتاس  و سولفات روی در پائیز بعد از برداشت محصول و یا اوایل بهار به همراه ازت و روی قبل از باز شدن شکوفه ها بسیار با اهمیت و مفید است.              
درختان: در زمستان در قسمت میانی سایه انداز به همراه کود حیوانی و گو گرد به صورت چالکود یا کانال کود به میزان 100 تا 150 گرم در هر درخت بارور مصرف می شود.              
نباتات زراعی: هنگام تهیه بستر بذر همراه با سایر کودهای زمستانه به میزان 50 تا 80 کیلو گرم در هکتار در زیر خاک مصرف می شود.               
محلولپاشی: در درختان میوه به نسبت 3 تا 5 در هزار و در محصولات زراعی به نسبت 3 تا 4 در هزار محلولپاشی می شود.                          

گیاهانی مانند یونجه، چغندرقند، کرفس و برخی دیگر از نباتات غده ای نیاز بالایی به بر دارند. درختان میوه نیز خصوصا سیب و گلابیً به کمبود بر حساس می‌باشند. مطالعات نشان داده است که در تاکستانها کمبود ور یکی از رایج‌ترین کمبودهاست.                         

نظر به اینکه محدوده کمبود و سمیت بر بسیار به هم نزدیک است، لذا در مقدار مصرف آن بایستی نهایت دقت را معمول داشت.